زمانی که
زمانی که دلم در جستجوی نور خورشید بود
چشمان فریب خورده ام مجذوب انعکاس شمع هزار اینه تو در توی ریای تو شد
و ساده دلم فریفت
و نگاهم را از اسمان ربود
افتاب به جبران بی مهری چشمانم
ترک اغوشم کرد
و ابرهای تاریک سیاه بختی بوسه بر چشمانم زدند
ومن
هنوز که هنوز
شیشه خورده های تزویر تو را
از لابلای قلب کودکی هایم می جویم
بی انکه مرهمی ارامش دهنده روحم باشد